"KALBE YARDIM" BOJİDAR ÇİPOF

Doğumla başlar o yaşam mücadelesi
Kimine zor, kimine kolay sürer gider
Bir kalbin vardır mutlaka, başlar atmaya
Zordur genelde yaşamak. Yorar kişiyi
Her yaşta ve koşulda Dünya hali yıpratır
Sürer giderken bir yerleri inerçıkarsın
Çıkış iyidir de iniş çok bettir acıtır seni
Kimi zaman bedenini, kimi zaman ruhunu
Yürür zorlanırsın, konuşur zorlanırsın
Sevilirsin ama bazen dövülmek de var
Bu beni seviyor mu, yoksa dövüyor mu?
O küçücük ruhun “nedir bu?” der sana
Yaşam bu! Sevmek ve dövülmek… Alışırsın
Büyürsün acı bitmez, dövülen ruhun olur
İş, aş, araya bir de aşk… Ne ruh, ne us
Küçücük kalbin atar arada delicesine
Korkarsın seni sevdiğini diyenlerden
Aman dersin, ben neden doğdum ki?
Bazen şans derler adına. Akar önünde sular
Dolar taslar, çanaklar, kasalar, depolar
Dünya malı, Dünya’da kalır derler ama
İnanma o da senden olanlara kalır şanın sürer
Bir tuhaftır bu yaşam. Kimine çok kimine az
Azlık ve çokluk değildir sadece malda mülkte
Azlık sevgide de vardır çok zaman üzülürsün
Kahır basar beynini, batar iğneler her yanına
Kalbin atar deli gibi, çıkar gibi göğsünden dışarı
Sevgi, sevda başlar, tutku başlar, başlar işte
Alamazsın yanına sevdiğini, kapanırsın içinde
İç de kimine az kimine çoktur. Yer az mı çok mu?
Kim sığmış ki o küçücük odaya? Hani adı kalp!
Bu kalbin de ne çok işi var… Zavallı kalbim!
Onun işi kanla ilgili değil miydi? Bir de aşk mı var?
Anlaşılan o da tam bir iş kölesi… Pompala kalp
Sev kalp, âşık ol kalp, nefret et kalp ve diğer işler
Bu kadar çok çabada bir fırsat bulacak ki o da zor
Seni âşık edecek birine… Sevilirsen belki tamam
Sevilmezsen? O zaman sıkıntıdan kalp natamam
Geri kalan işleri yapadursun, atsın bir yandan
Zavallı kölem. Çalış kölesin, âşık ol yine kölesin
Yaş az ya da çok, vakit erken ya da geç kalp atar
Ta ki son nefesi verene dek... O senin sadık işçin
Ona iyi bak, onu koru. Her işi ona yükleme
İnanma ama bu söze. Kalp derler ağız alışkanlığı
Us nerde, akıl nerede? Bilinç, nerde zekân nerde?
Bırak kalbin damarları beslesin. Onun işi kanla
Usun işi ise aşkla, sevgiyle, umutla, tutkuyla
Sen ikisine de iyi bak ey kişi, zorlama onları
İyi seç aşkını karışmasın işleri, çabaları
Bir de düşünmesinler senin yanlış seçtiğini
Neden seçtiğini, nasıl seçtiğini, kimi seçtiğini
İşte bu kimi seçtiğini iyi koy ortaya, emin ol
En zor olandır bu, en çok yorandır bu
Hem seni, hem kalbini, hem de usunu
Usunu tutsak etme, en çok o lazım sana
Usun kalbine hükmetsin de kalbe bırakma
Usunu tutsak ettirtmesin, yanlış seçtirmesin
Karıştırma kafanı, kalp, us derken bulanma
Tüm bunların toplamı, bileşkesi sensin
Sen kendinsin, kendin teksin, kendin sensin
Şimdi bağır adını Âdemoğlu, Havva kızı
İşte o haykırdığın sensin, adınla soyadınla
Unutma doğdun başladı, son nefeste duracak
Hatta bazen son nefesten de önce
O nedenle biraz yardım et kalbine
Seç doğruyu, koru doğruyu, sarıl doğruya
Sıkı sıkı… Hadi sana mutluluklar…

Bojidar Çipof
21 Mayıs 2010 03.45 Yeşilköy
www.antoloji.com/kalbe-yardim-siiri/