ŞİİR: DELİCESİNE (BOJİDAR ÇİPOF)

Geç bir saate yattım, sabaha karşı tan ağarırken
Geç bir saatte uyandım öğle olmuş gün bitecek
Akmış, gitmiş, yitmiş zaman ve yaşam delicesine
Bir boşlukta, bir yoklukta, bir azlıkta ve sensizlikte

Kul haliyle durdurmak mümkün değil tabi zamanı
Öyle bir tempo ile akıyor ki şaşakalmış bakıyorum
Boş gözlerle, yitiğe karşı olan hüznümle bakıyorum
Sadece boş değil gözlerim, donuk, mat ve yaşsız

İçimde bir yerlerde hüzün ve umutsuzluk da var
Yine üzerine alma bari bu kez bu sözler sana değil
Yitirilen zamana karşı, geri gelmeyecek olana bunlar
Bu mısraları yazarken de yine yitti, uçtu, savruldu

Artık elimi uzatmamayı da öğrendim zamana
Çok kez kırdı elimi, hatta bedenimi ve ruhumu da
Zaman ve yaşam çok büyük bir ustanın eseri
Yaradanın kurduğu bir sistem bu durduramazsın

O halde hep birlikte ellerimizi uzatalım zamana
Ama durdurmak için değil, yaşamak adına bu kez
Ne kaldıysa, ne yazıldıysa gel birlikte yaşayalım
Çık ortaya gel artık delicesine yaşayalım

Bojidar Çipof
27 Haziran 2010 13.00 Yeşilköy
www.antoloji.com/delicesine-27-siiri/