ŞİİR: ZATEN NAFİLE (BOJİDAR ÇİPOF)
1
0 izlenme
Kategori
Kültür
Eklenme Tarihi
DilTürkçe
Açıklama
Bu gece seni yakalamaya çalıştım ama nafile
Elim uzandı durdu ama yakalayamadım seni
Ne bileyim, sonra öğrendim ki hayal tutulmazmış
Bilirdim de belki dedim, denedim şansımı
Bu gece seni düşünmeye çalıştım ama nafile
Çünkü yüzünü getiremedim önüme, unutmuşum
Anımsadım şu sözü derler ya “gözden uzak”
Bu deyişi bilirdim aslında “gönülden ırak”
Bu gece seni koklamak istedim ama nafile
Beynim kalbime şöyle dedi:
“O kokudan kalmadı, zorlama duyunu”
Ama kalbim çok istiyordu, kokladı havayı
Bu gece yanımda olmanı çok istedim ama nafile
Yanım boştu, uçmuşsun kuş misali uzaklara
Nereye doğru gitti dedim, sordum durdum
Yön bulma duyum da ihanet etti bulamadım nereye
Bu gece beni düşünmüş olmanı istedim ama nafile
En çok bundan eminim çünkü ne usunda, ne kalbinde
Sende iz kalmamış benden, eminim artık buna
Benim us da tekledi bu arada, bunaldım
Bu gece bana dönmeni bekledim ama nafile
Giden gitti mi zordur gidiş, karar boşa alınmaz
Dönmeye kalkan olur bazen, fakat iz kalır gidişten
Dönülen de düşünür zaten, değer mi uzatılan ele?
Bu gece aslında seni beklemedim, biliyorum, dönüş yok
Peki, nedir bu hezeyanlarım, nedir içimdeki bu kavga?
Yapacak bir şey yok beni de düşürdü kendimle çatışmaya,
Kalbimle usumun kavgasıdır bu sonu zaten nafile…
Bojidar Çipof
20 Nisan 2010 02.30 Yeşilköy
www.antoloji.com/zaten-nafile-siiri/
Elim uzandı durdu ama yakalayamadım seni
Ne bileyim, sonra öğrendim ki hayal tutulmazmış
Bilirdim de belki dedim, denedim şansımı
Bu gece seni düşünmeye çalıştım ama nafile
Çünkü yüzünü getiremedim önüme, unutmuşum
Anımsadım şu sözü derler ya “gözden uzak”
Bu deyişi bilirdim aslında “gönülden ırak”
Bu gece seni koklamak istedim ama nafile
Beynim kalbime şöyle dedi:
“O kokudan kalmadı, zorlama duyunu”
Ama kalbim çok istiyordu, kokladı havayı
Bu gece yanımda olmanı çok istedim ama nafile
Yanım boştu, uçmuşsun kuş misali uzaklara
Nereye doğru gitti dedim, sordum durdum
Yön bulma duyum da ihanet etti bulamadım nereye
Bu gece beni düşünmüş olmanı istedim ama nafile
En çok bundan eminim çünkü ne usunda, ne kalbinde
Sende iz kalmamış benden, eminim artık buna
Benim us da tekledi bu arada, bunaldım
Bu gece bana dönmeni bekledim ama nafile
Giden gitti mi zordur gidiş, karar boşa alınmaz
Dönmeye kalkan olur bazen, fakat iz kalır gidişten
Dönülen de düşünür zaten, değer mi uzatılan ele?
Bu gece aslında seni beklemedim, biliyorum, dönüş yok
Peki, nedir bu hezeyanlarım, nedir içimdeki bu kavga?
Yapacak bir şey yok beni de düşürdü kendimle çatışmaya,
Kalbimle usumun kavgasıdır bu sonu zaten nafile…
Bojidar Çipof
20 Nisan 2010 02.30 Yeşilköy
www.antoloji.com/zaten-nafile-siiri/
Etiketler
