ŞİİR: BİRLİKTE YAŞLANALIM (BOJİDAR ÇİPOF)

Tüm duvarları fotoğraflarla kaplı bir odadayım
Elimde bir kadeh, önümde bir parça peynir
Beynimde maziden görüntülerle vehimler
Aşağılarda akan bir derenin sesi de kulaklarımda
Sanki fonda çalan müziğin süregelen melodisi
Ağzımı açıp bir kelâm edeceğim ama yoksun
Sessizliğimde, yalnızlığımda yine kendimleyim
Arkadaki korudan baygın bir kekik kokusu geldi
O parfüm gibi üstüme sindi ve yerleşti giysilerime
Aklıma o gittiğimiz pejmürde, iptidai köy geldi
Orada yaptığımız kahvaltı ne güzeldi
Ya Haydarpaşa’da vapur beklerken yediğimiz sıcak simit?
Böyle işte bölük pörçük anılarla içimde oluşan hezeyan
İkimiz de bu Dünya’nın ve yaşamın oyuncularıydık
Bazen gol yedik, bazen gol attık yaşama ayrı ayrı
Rüzgârla savrulan polenler gibi düştük ayrı yerlere
Yoksa biz o yemekleri, balıkları, dondurmaları,
Yememiş miydik karşılıklı, tanışmamış mıydık yoksa biz?
Galiba bu sözlerim hatıralar arasından seçilen değildi
Başıboş, öylesine, amaçsızca mı bir araya getirdim
Çok söz var yazılacak ama evvelâ buluşmalıyız
Biliyorum ki sen de bir yerindesin bu Dünya’nın
Benim gibi aralardan çekerek yazıyorsun sözleri
Anlamsız değil seni anlıyorum, ben de aynıyım
Hadi gel kim olduğunu göster artık buluşalım
Hadi gel artık birlikte yaşlanalım...

Bojidar Çipof
10 Ocak 2011 00.05 Yeşilköy(Yorum 4 Ekim 2012)
www.antoloji.com/birlikte-yaslanalim-siiri/