ŞİİR: ONU GÖRÜNCE SÖYLEMEYİN (BOJİDAR ÇİPOF)

Seviniyordum bir zamandır
Sonbahar hâlâ bitmedi diye
Aşk gibi o da bitecekti elbet
Umut işte, bitmesin demiştim
Dinler mi ki Tabiat Ana beni
Zamanı geldiğinde bitti Kasım
Otuz gün ay altı üstü bu kadar
Yaşam gibi sayılı, aşk gibi sonlu
Aşkın sonsuzu var mı sorarlar
Mutlaka vardır bir yerlerde
Bende kalan hatıra gibi saklı
İçimde izi kalan “göz”lerden
Sakın görürseniz demeyin ona
Sakın ola bende saklı olduğunu
Hasad mevsimi gibi güz de bitti
Ben de kestim aşkın meyvesini
Tarlada kalmadı üründen eser
Ya kalbinde var mı diye sorarsan
Orada iki mevsim var aynı anda
Biri yaz, aşk gibi hasad olmamış
Diğeri kış, karlar altında donmuş,
Aynı kalbim gibi buz tutmuş
Seviniyordum bir zamandır
Sonbahar hâlâ bitmedi diye
Kasım’la birlikte bitiverdi yine
Düşündüm,
Garip ya da mahzun değilim ben
Karar da kalp de benim
Esvabım da yüzüm de düzgün
Size nasıl görüyorum bilmem!
Yüzümde bir gölge sezdiyseniz
Sakın ola onu görünce söylemeyin

Bojidar Çipof
3 Aralık 2010 00.05 Yeşilköy
www.antoloji.com/onu-gorunce-soylemeyin-siiri/